به لحاظ شرعی بی حجابی و دزدی هر دو منکر هستند  و نسبت به جلوگیری از هر دو امر حرام باید در حد توان اقدام نمود. بر هر یک از ما واجب است تا اولا خود را از حرام بازداشته و ثانیا نسبت به دیگران از فریضه امر به معروف و نهی از منکر با وجود شرایط و مراتبش غافل نشویم.

اینکه در خیلی مواقع بی حجابی های جامعه با اختلاس مقایسه می شوند و با پررنگ کردن اختلاس و دزدی از مال بیت المال، گناه بی حجابی کمرنگ می شود حرف اشتباهی است؛ زیرا هر دو گناه بزرگی هستند و نباید اثر گناهان را کم بدانیم.

وجود آیات و روایات فراوانی که در خصوص حجاب وجود دارد، به خوبی حاکی از اهمیت و ارزش آن در بین اوامر و فرامین الهی است. علی رغم تأکید و وجود آیات و روایات در این خصوص شاهد هستیم آنچنان که باید و شایسته است بعضی اشخاص خود را ملزم به آن ندانسته و در انظار عمومی با پوشش غیر اسلامی ، به حالتی متأسفانه بی حیایی حاضر می شوند.

اول چیزی که برای بی حیا کردن مردم و جامعه پنبه ی آن زده می شود، حجاب است. اصلی که امروز در جامعه ما متاسفانه مهجور باقی مانده است. تمام فرایض الهی در قرآن کریم عمدتا اشاره شده است. ما در جامعه هنوز باور نکرده ایم حجاب اصل ضروری دین و فریضه است. لذا خیلی در این لباس می آید حرف های عجیبی می زنند که "چه کار به این موی زن ها دارید شما جلوی اختلاس ها را بگیرید."

هر دو تای اینها مهم و اهم است. امروز مفاسد مالی به ریشه اعتقادی ضربه می زند و در این شکی نیست اما نکته ی قابل توجه این است که مبارزه خدا، مبارزه با فساد است و واجب خدا، واجب است و نمی توان یک واجب را فدای واجب دیگر کرد... واجبی که با کمرنگ کردن آن، ناهنجاری  سنگینی (بی حجابی) برای جامعه به بار آورده است که بازتاب های خسارت باری به دنبال دارد ...